เป็นเวลา 24 ชั่วโมงที่ค่อนข้างบ้าคลั่งซึ่งประกาศเมื่อวันพุธว่าเขาและคู่หมั้น Caroline Wozniacki กำลังแยกทางกันและมีเวลาออกรอบในวันพฤหัสบดีที่หนึ่งในกิจกรรมที่ยิ่งใหญ่ที่สุดแห่งปีใน European Tour
Rory ออกสตาร์ทได้เฉื่อยเล็กน้อย ทำโบกี้ได้ 2 โบกี้หลังจากผ่านไปเพียง 5 หลุม แต่แล้วเกมของเขาก็กลับมา และเราได้เห็นว่าทำไม McIlroy ถึงคว้าแชมป์เมเจอร์ถึง 2 รายการด้วยวัยเพียง 25 ปี
อันดับแรก
เกิดขึ้นที่พาร์ 4 หลุมที่ 7 ซึ่ง Rory ตีช็อตที่สองของเขาผ่านธงเพียงเพื่อเฝ้าดูมันหมุนกลับอย่างสมบูรณ์แบบ พักเบรกและค่อยๆ เข้าไปหานกอินทรีที่คาดไม่ถึง จากนั้นสิ่งมีชีวิตที่น่าเกรงขามอีกตัวก็ปรากฏขึ้นที่หลุม 12 พาร์ 5 เมื่อโรรี่ตีช็อตที่เข้าใกล้ซึ่งอาจแซงหน้าหลุมที่ลงหลุมไปก่อนหน้านี้
ในรอบของเขา การเข้าใกล้ของ Rory จากระยะ 200 หลาเล็กน้อยลงสู่พื้นอย่างนุ่มนวลเหลือเชื่อ กลิ้งไปทางหลุมและหยุดเพียงไม่กี่นิ้วที่จะเข้าไปหาอัลบาทรอส รอรี่จะตีเป็นอีเกิลที่สองของเขาในหกหลุม และเซ็นสัญญากับรุ่น 4 อันเดอร์พาร์ 68 เป็นเพียงหนึ่งใน 58 ภาพที่น่าสนใจของพื้นผิววัตถุ
ที่ถ่ายโดยแฟรงเคิล ซึ่งเป็นศิลปินประจำสถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ด้วย ภาพของเธอมีตั้งแต่เฟอร์โรฟลูอิด ผลึกเหลว ไมโครอิเล็กโทรดและท่อนำคลื่นแสง ไปจนถึงมุมมองที่ไม่คุ้นเคยของวัตถุในชีวิตประจำวัน เช่น ฟองสบู่ อัญมณี “น้ำตา” ของไวน์และหยดน้ำ ข้อความที่น่าสนใจ
หากสงครามมีความสำคัญเกินกว่าจะปล่อยให้เป็นหน้าที่ของนายพล แน่นอนว่าชุมชนการวิจัยควรระวังไม่ให้ทิ้งประวัติศาสตร์ของการค้นพบให้กับนักประวัติศาสตร์วิทยาศาสตร์ซึ่งเพิ่งยึดสาขาที่มีชื่อเดียวกันนี้ นั่นต้องเป็นการอ่านหนังสือเล่มแรกที่ตั้งใจดีแต่ไม่มีรูปแบบนี้ของคนที่สมเหตุสมผลอย่างแน่นอน
การอ่านครั้งที่สองอาจเป็นเรื่องน่าเห็นใจมากกว่าเล็กน้อย: มีของดีบางอย่างฝังอยู่ในหน้า 939 หน้าเหล่านี้ แต่จำต้องกระพริบตาเพราะวัตถุที่มีน้ำหนักมากกว่า 2.2 กก. ซึ่งเป็นขีดจำกัดสูงสุดของเครื่องชั่งในครัว Maddox ไม่ใช่เรื่องง่าย ความตั้งใจที่ประกาศทำให้เกมออกไป บรรณาธิการกล่าวในคำนำว่า
“วิทยาศาสตร์คืออะไร”
เป็นคำถามแรกที่ “ใครๆ ก็นึกถึง” เมื่อเปิดหนังสือชื่อScience in the 20th Century. (แน่นอนว่าไม่ใช่ว่าคนที่ซื้อหนังสือประเภทนี้เชื่อว่าพวกเขารู้ว่าวิทยาศาสตร์คืออะไร แม้ว่าพวกเขาอาจจะประหลาดใจและไม่แยแสกับสิ่งที่อ่านในสิ่งที่พวกเขาซื้อก็ตาม) บรรณาธิการเริ่มย่อหน้าถัดไปโดยพูดว่า
“ คำจำกัดความปัจจุบันที่นักวิทยาศาสตร์ให้คือคำตอบเดียว…” แต่หลังจากนั้นพวกเขา “ไม่สามารถให้น้ำหนักเป็นพิเศษกับมันได้” โดยกล่าวว่าจะเป็นการ “ไม่ฉลาดที่จะปฏิเสธ…โดยไม่อยู่ในมือ” ความเห็นของ “นักญาณวิทยา นักประวัติศาสตร์ นักสังคมวิทยา วิศวกร นักนิยมมืออาชีพ
เมือง…หรือ ‘ชายข้างถนน’” (ไม่ได้อธิบายว่าทำไมวิศวกรถึงอยู่ในบริษัทที่น่าสงสัยเช่นนั้น) อันที่จริง 48 บทที่ตามมาให้ความคิดเห็นของผู้ประกอบวิชาชีพน้อยกว่า “น้ำหนักเฉพาะ” มาก แต่ปล่อยให้นักสังคมวิทยาฟังอย่างเพลิดเพลิน แน่นอนว่าตอนนี้ทั้งโลกรู้ว่าเพิ่งมีการปฏิวัติในประวัติศาสตร์
วิทยาศาสตร์ นักวิชาการด้านการค้าปฏิเสธแนวคิดที่ว่างานของพวกเขาคือการร้องเพลงสรรเสริญบุรุษและสตรีผู้ยิ่งใหญ่และเฉลิมฉลองความสำเร็จทางปัญญาของพวกเขา ในทางกลับกัน “บริบททางสังคม” เป็นสิ่งที่สำคัญในขณะนี้ จากจุดนี้เป็นเพียงขั้นตอนสั้น ๆ สู่มุมมองที่ว่าเนื้อหาของวิทยาศาสตร์
ถูกหล่อหลอมโดยบริบททางสังคมที่แพร่หลาย และไม่มีแรงใดยิ่งใหญ่ไปกว่า “มุมมอง” อื่น ๆส่วนประกอบที่สุภาพมากขึ้นของข้อความนี้สะกด ในบทนำของเขาที่ชื่อ “The Historiography of Science” สิ่งนี้กลายเป็นเรื่องราวของการปฏิวัติในประวัติศาสตร์วิทยาศาสตร์ก่อนและหลังสงครามโลกครั้งที่สอง
เช่นเดียวกับคนอื่น ๆ
เดนนิสวางเมล็ดพันธุ์แห่งการปฏิวัติในการประชุมระหว่างประเทศครั้งที่สองของประวัติศาสตร์วิทยาศาสตร์ซึ่งจัดขึ้นที่ลอนดอนในปี พ.ศ. 2474 และโดยเฉพาะอย่างยิ่งในบทความเกี่ยวกับนิวตันที่อ่านโดยบอริส เฮสเซน หนึ่งในคณะผู้แทนโซเวียตที่มีความสำคัญ
ไม่มีใครปฏิเสธความสนใจและความสำคัญของโอกาสนั้น งานเขียนของเฮสเซนระบุสองประเด็นที่ยาวมาก กล่าวคือ นิวตันจะกำหนดหลักการของการอนุรักษ์พลังงานหากมีเพียงเครื่องจักรไอน้ำเท่านั้นที่ถูกประดิษฐ์ขึ้น และหลักการของนิวตันไม่ใช่ผลงานอัจฉริยะมากนัก
ในการตอบสนองต่อความต้องการทางทหารของ เวลา. ไม่มีสิ่งใดในสิ่งต่อไปนี้ในการตรวจสอบนี้ที่จะบ่งชี้ว่าสิ่งเหล่านี้เป็นบรรทัดการสอบสวนที่ไม่เหมาะสม แน่นอนพวกเขามีความสนใจอย่างมาก อย่างไรก็ตาม คำถามก็คือว่าผู้ที่ติดตามข้อซักถามเหล่านี้พิสูจน์กรณีของพวกเขาได้บ่อยเท่า
พวกเขาต้องการให้พวกเราที่เหลือเชื่อหรือไม่ และไม่ว่าในกรณีใด การศึกษาเชิงบริบทในลักษณะนั้นสามารถถูกมองว่าเป็นประวัติศาสตร์ของวิทยาศาสตร์ได้หรือไม่?เดนนิสเปิดเผยโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการอภิปรายของเขาเกี่ยวกับประวัติศาสตร์วิทยาศาสตร์ในสหรัฐอเมริกา
ในระหว่างและทันทีหลังสงครามโลกครั้งที่สอง โดยถึงจุดสูงสุดในการตีพิมพ์Science: The Endless Frontierซึ่งเป็นข้อโต้แย้งที่มีอิทธิพลโดย Vannevar Bush เพื่อสนับสนุนการสนับสนุนการวิจัยขั้นพื้นฐานของรัฐบาลสหรัฐฯ . เช่นเดียวกับนักประวัติศาสตร์ตัวจริง เดนนิสเปิดเผยต้นกำเนิดของเอกสารนี้ ซึ่งนักประวัติศาสตร์ฟิสิกส์ เบอร์นาร์ด โคเฮน และนักประวัติศาสตร์จอร์จ ซาร์ตันมีส่วนสำคัญ
เดนนิสเล่าให้ฟังว่าเจมส์ โคแนนต์ (ในบทบาทของเขาในฐานะประธานฮาร์วาร์ด) พยายามสร้างประวัติศาสตร์วิทยาศาสตร์ให้เป็น “ผู้รับใช้วิทยาศาสตร์” ได้อย่างไร เมื่อเขาวางแผนหลักสูตรระดับปริญญาตรี “NatSci-4” ซึ่งแนะนำผู้ที่ไม่ใช่นักวิทยาศาสตร์ให้รู้จักวิทยาศาสตร์
Credit : เกมส์ออนไลน์แนะนำ >>> ยูฟ่าสล็อตเว็บตรง
